Rozpoznać grzech. – Bardzo aktualna refleksja. Autor: José Antonio Pagola.

"Widząc to Szymon Piotr padł Jezusowi do kolan i powiedział: “Panie, odejdź ode mnie, bo ja jestem grzesznym człowiekiem". (Łk 5, 8)

Poniżej, krótka ale bardzo aktualna refleksja, której tłem jest biblijny tekst Łk 5, 1-11 (cudowny połów ryb). Jej autorem jest hiszpański teolog  José Antonio Pagola.

Tekst został opublikowany na internetowej stronie Instytutu Unisinos Humanitas (IHU).

Zachęcam do przeczytania.

WCejnog

(Tłumaczenie z języka portugalskiego)

Refleksja

Opis "cudownego połowu ryb" na jeziorze Galilejskim był bardzo popularny wśród pierwszych chrześcijan. Niektórzy ewangeliści umieścili ten epizod, ale tylko Łukasz kończy go wzruszającą sceną, której bohaterem jest Szymon Piotr, będący wiernym uczniem, ale jednoczesnie grzesznikiem.

Piotr jest człowiekiem wiary, uwiedzionym przez Jezusa.  Słowa Jezusa znaczą dla niego więcej niż jego własne doświadczenie. Piotr  wie, że w południe nikt nie wypływa na jezioro aby łowić ryby, tym bardziej jeśli nic nie brało w ciągu nocy. Ale że to mówi Jezus, więc Piotr ufa Mu całkowicie:  "... na Twoje słowo zarzucę sieci".

Piotr jest równiez człowiekiem o szczerym sercu. Zaskoczony obfitym połowem ryb, "upada Jezusowi do kolan" i z godną podziwu spontanicznością mówi Mu: "Panie, odejdź ode mnie, bo ja jstem grzesznym człowiekiem".  Piotr wyznaje przed wszystkimi że jest grzesznikiem  i że jest zupełnie niegodnym by żyć blisko Jezusa.

  

Nie przestrasza Jezusa to, że przy Nim znajduje się grzeszny uczeń. Wręcz przeciwnie, czując się grzesznikiem, Piotr będzie mógł lepiej zrozumieć Jego przesłanie o przebaczeniu wszystkim i przygarnianiu zwłaszcza  grzeszników i niepożądanych. "Nie bój się. Odtąd bowiem będziesz łowił ludzi".  Jezus pozbawia go strachu bycia grzesznym uczniem i wiąże go ze Swoją misją zbierania i przywoływania mężczyzn i kobiet wszystkich kondycji do stania się częścią Bożego planu zbawczego.

Dlaczego Kościół  tak opiera się przed wyznaniem swoich grzechów i uznania potrzeby swojego nawrócenia?  Kościół jest Jezusa Chrystusa, ale przecież nie jest Jezusem Chrystusem. Nikt nie może się dziwić, że Kosciół ma grzechy. Kościół jest "święty", ponieważ żyje ożywiany przez Świętego Ducha Jezusa,  ale jest "grzeszny", ponieważ często opiera się temu Duchowi i oddala się od ewangelii. Grzech istnieje w wierzących i w instytucjach; w hierarchii i w ludzie Bożym; w pasterzach i we wspólnotach chrześcijańskich. Wszyscy potrzebujemy nawrócenia.

Bardzo poważnym problemem jest przyzwyczajanie się do ukrywania prawdy, gdyż niemożliwia nam to otwieranie się na nawrócenie i odnowę w sposób zobowiazujący. 

Z drugiej strony, czyż nie jest bardziej ewangelicznym Kosciół kruchy i wrażliwy, który ma odwagę wyznania swoich grzechów, niż Instytucja   bezskutecznie starająca się ukryć przed światem swoje nieszczęścia? Czyż nie są bardziej wiarygodne nasze wspólnoty, gdy współpracują z Chrystusem w dziele ewangelizacji, pokornie uznając swoje grzechy i zobowiązując się do życia coraz bardziej ewangelicznego? Czyż nie mamy wiele do nauczenia się jeszcze dzisiaj od wielkiego apostoła Piotra, wyznając  swoje grzechy u stóp Jezusa?

Źródło: IHU - Notícias