Rysy Maryi. – Krótka, piękna refleksja. Autor: José Antonio Pagola.

"Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę.  Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona.  A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana». - Łk 1, 41-45,)

Poniżej, krótka  i piękna refleksja, której tłem jest biblijny tekst  Łk 1, 39-45 (Maryja odwiedza kuzynkę Elzbietę). Jej autorem jest hiszpański teolog José Antonio Pagola.

Tekst został opublikowany na internetowej stronie Instytutu Unisinos Humanitas (IHU).

Warto przeczytać!

WCejnóg

(tłumaczone z j. portugalskiego)

Refleksja

Wizyta, jaką Maryja złożyła  swojej  kuzynce Eliżbiecie,  pozwala ewangeliście Łukaszowi wskazać na kontakt Jana Chrzciciela i Jezusa, jaki miał miejsce zanim jeszcze się oni urodzili. Scena przedstawia wyjątkową atmosferę. Obie (Maryja i Elżbieta) będą matkami. Obie zostały powołane do współpracy w Bożym planie. Nie ma tu obecności mężczyzn. Zachariasz stał się niemową. Józef jest zaskakująco nieobecny. Obie kobiety zajmują całą scenę.

Maryja przyszła pośpiesznie z Nazaretu i staje się centralną postacią. Wszystko obraca  się wokół niej i jej Syna. Jej wygląd mocniej promieniuje kilkoma prawdziwymi rysami, niż wszystkie inne jej obrazy, na których pózniej zostały dodane atrybuty i tytuły dosyć odbiegające od  klimatu Ewangelii.

Maryja, "Matka mojego Pana".  Tak odnosi się do niej Elżbieta, głośno wołając, napełniona Duchem Świętym. To prawda: dla wyznawców Jezusa, Maryja jest,  przede wszystkim, Matką naszego Pana. To jest punkt wyjścia dla całej jej wielkości. Pierwsi chrześcijanie nigdy nie oddzielili Maryi od Jesusa. Oni są nierozłączni. "Błogosławiona  przez Boga wśród wszystkich kobiet", to ona ofiaruje nas Jezusowi, "Błogosławionemu   owocowi  jej łona."

Maryja, wierząca. Elżbieta ogłasza ją błogosławioną, ponieważ "uwierzyła". Maryja jest wielką nie tylko ze wzgledu na jej macierzyństwo biologiczne, ale za to, że przyjęła z wiarą wezwanie od Boga, żeby stać się Matką Zbawiciela. Umiała usłyszeć Boga; zachowała Jego słowo w swoim sercu; rozmyślała; spełniła wiernie swoje powołanie, wdrażając je w praktykę.  Maryja jest Matką wierząca.

Maryja, głosząca Ewangelię. Maryja  ofiaruje wszystkim zbawienie Boga, którego przyjęła w osobie jej własnego Syna. To jest jej wielką tajemnicą, i jej posługą. Według opisu, Maryja ewangelizuje nie tylko swoimi gestami i słowami, ale i dlatego, że wszędzie gdzie idzie, niesie ze sobą osobę Jezusa i Jego Ducha.  To właśnie jest tym co niezbędne i zasadnicze w głoszeniu Ewangelii.

Maryja, przynosząca radość.  Pozdrowienie Maryi promieniuje radością, która płynie od Jej Syna Jezusa.  Ona pierwsza  usłyszała wezwanie  Boże: "Raduj  się ... Pan jest z tobą". Teraz, poczynając od gestów  służenia i spiesząc z pomocą potrzebującym, Maryja promieniuje Dobrą Nowiną Jezusa Chrystusa, którego zawsze nosi ze sobą. Ona jest dla Kościoła najlepszym  modelem radosnej ewangelizacji.

Źródło: IHU - Notícias