Kilka refleksji na Zielone Świątki

Święto Zasłania Ducha Świętego.

Kilka mysli i refleksji w modlitewnym klimacie Zielonych świąt.

A może komuś posłużą za tło do osobistej refleksji? ...

(Tłumaczone z j. Portugalskiego)

WCejnog

Wyjęte z Power Point (PPS) – strona internetowa  Sióstr Benedyktynek z Montesserrat: http://www.benedictinescat.com/montserrat/imatges/DomPenA14port.pps.

 “Tchnął na nich i powiedział: Weźmijcie Ducha Świętego! (J 20,22)

Duch Jezusa, który ożywiał (animus) jego życie,

czynił dobro wszędzie, gdzie przechodził.

Duch daje się w nas widzieć po naszym sposobie

działania, każdego dnia: jak wykorzystujemy nasz czas,

jak kochamy innych, po tym co nas wzrusza,

na jakie rzeczy nie przystajemy.

Ale również po tym co czytamy, jakie sceny lubimy oglądać,

gdzie i z kim modlimy się...

W ten sposób, dzień za dniem, godzina za godziną, aż do ostatniego oddechu,

kiedy oddamy ducha.

José Luis Cortés

Dobro, które tchnienie Jezusa nam przynosi !

Wyobraźmy sobie takie sytuacje,

kiedy potrzebujemy  oddychać, potrzebujemy powietrza,

bo bez niego dusimy się.

Otwieramy okna i napełniamy płuca powietrzem...

Wyobraźmy sobie dni, kiedy potrzebujemy

od kogoś słowa otuchy,

co nas zapwni że wszystko jest w porządku,

że musimy wytrwale iść naprzód:

“Nie martw się. Odwagi! Nie bój się!”...

To są Zielone Świątki (Zesłanie Ducha Świętego) wsród codziennych ciężarów życia.

Zielone Świątki, wydarzenie poprzez które 

w pełni promieniuje

Nowe Życie Zmartwychwstałego.

Nasze Nowe Życie.

José Enrique Ruiz de Galarreta

Przyjdź

Duchu Jezusa, Ty który jesteś duchem ubogich

i tych którzy dla nich walczą, Przyjdź!

Przyjdź teraz do mnie, przybądź i nie zwlekaj. 

Przeniknij ściany mego domu.

Zburz mury jakie mnie oddzielają od ubogich,

wyrwij moje pozamykane drzwi, otwórz wszystkie okna,

i postaw mnie, bezbronnego, przed nimi.

Odsuń wszystkie kamienie i skały, którymi  blokuję moją drogę

i przyjdź by mnie namaścić olejem,

olejem ubogich i sprawiedliwości.

Przyjdź! Przyjdź i nie zwlekaj, namaść moją duszę i nasyć ją,

Duchu Jezusa, Duchu ubogich,

nasyć moją duszę twoją miłością, Duchu Wyzwolicielu.

I, potem, poślij mnie, poślij mnie do ubogich,

by im nieść twoją radość i twoją godność,

by im dać to co winnismy im dać w sprawiedliwości,

by nowym uczynić ten świat, według twojego zamiaru:

by stał się światem Ducha.

Karl Rahner

Sekwencja

Przybądź, Duchu Święty,
Spuść z niebiosów wzięty
Światła Twego strumień.
Przyjdź, Ojcze ubogich,
Dawco darów mnogich,
Przyjdź, światłości sumień.
        O najmilszy z Gości,
        Słodka serc radości,
        Słodkie orzeźwienie.
        W pracy Tyś ochłodą,
        W skwarze żywą wodą,
        W płaczu utulenie.
Światłości najświętsza!
Serc wierzących wnętrza
Poddaj swej potędze!
Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze!
        Obmyj, co nieświęte,
        Oschłym wlej zachętę,
        Ulecz serca ranę!
        Nagnij, co jest harde,
        Rozgrzej serca twarde,
        Prowadź zabłąkane.
Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary!
Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary!      Amen.