Uczta Pańska. - Poważna refleksja. Autor: José Antonio Pagola. Bardzo na czasie!

Święto Bożego Ciała, które w większości krajów było obchodzone w czwartek ub. tygodnia,  to dobra sposobność aby zastanowić się nad kilkoma ważnymi pytaniami i kwestiami. Właśnie to mając na myśli, umieszczam dzisiaj w blogu Indagações-Zapytania doskonałą, aktualną i bardzo konkretną refleksję na temat przyczyn coraz bardziej widocznej rezygnacji z uczestnictwa w Eucharystii (we Mszy św. niedzielnej) przez wielu katolików. Dotyczy to przede wszystkim sytuacji w krajach zachodnich, ale - prawdę mówiąc – dzieje się tak już w większości krajów, gdzie notuje się coraz większe ’pustki’ w kościołach. Autorem tej refleksji jest hiszpański katolicki kapłan i teolog José Antonio Pagola.

Moim zdaniem, wszystkie teksty pisane przez José Antonio Pagola są szczególnie trafne i bardzo aktualne dla katolików (i chrześcijan w ogóle) w dzisiejszych czasach.

Tekst został opublikowany przez autora w Facebook'u.

Zachęcam do przeczytania.

WCejnog

(Tłum. z j. portugalskiego)

Oto refleksja

Badania socjologiczne ukazują nam dzisiaj konkretne dane, które potwierdzają, że katolicy w wielu zachodnich krajach przestają chodzić na niedzielną Mszę św.   Niedzielna Uczta Eucharystyczna, jak  to było określane na przestrzeni wieków, dzisiaj nie jest już w stanie umacniać ich wiarę ani utrzymywać w ścisłej łączności ze wspólnotą Jezusa.

Zaskakujące jest to, że pozostajemy bierni  widząc że Msza św. się "zatraca" i ten fakt nie powoduje w nas żadnej reakcji.  Czy Eucharystia nie jest centrum życia chrześcijańskiego?  Jak możemy pozostawać biernymi, bez podejmowania żadnych działań? Dlaczego my - wierzący - nie wyrażamy naszego zaniepokojenia z wiekszą siłą i bólem?

Obojętność wobec Mszy św. rośnie nawet wśród tych, którzy są zaangażowani w odpowiedzialny sposób w liturgii, robiąc to bezwarunkowo. Ta przykładowa wierność owych mniejszości utrzymuje wspólnoty, ale czy Msza św.  będzie w stanie utrzymać się przy życiu tylko poprzez działania ochronne, które zapewniają  wypełnianie obecnego rytuału?

Pytania są nieuniknione: czyżby Kościół nie potrzebował w swoim centrum bardziej żywego i wcielonego w życie ludzi  doświadczenia Uczty Pańskiej, porównując z tym, jakie ma miejsce w obecnej liturgii? Czy dziś naprawdę dobrze sprawujemy to, co Jezus chciał żebyśmy czynili na Jego pamiątkę?

Czy ta liturgia jaką powtarzamy od wieków, nadal jest tą najbardziej odpowiednią liturgią, mogącą umożliwić wiernym dzisiejszych czasów przeżywanie tego co Jezus przeżył w tamtej pamiętnej Wieczerzy, w której się koncentruje, podsumowuje i ujawnia jak On żył i  dlaczego umarł?  Czy liturgia jaką dziś sprawujemy jest rzeczywiście tą, która najbardziej  może uczynić z nas autentycznych  uczniów Jezusa, gotowych żyć dla  budowania królestwa Boga Ojca?

Dziś wydawać się może, że nie wypada nawet mówić o reformie Mszy św.  Jednakże, coraz wyraźniejszą się staje potrzeba reformy, jeśli Kościół naprawdę chce żyć autentycznym kontaktem z Jezusem Chrystusem. Droga będzie długa. Dokonanie zmian będzie możliwe, gdy Kościół silniej poczuje potrzebę pamiętania o Jezusie i będzie pragnąć żyć Jego Duchem. Należy dodać, że nawet teraz najbardziej odpowiedzialnym posunięciem  nie jest unikanie Mszy św., ale   staranie się o prawdziwe nawrócenie do Jezusa Chrystusa.

Źródło:Facebook