Ukryte rany. – Refleksja. Autor: José Antonio Pagola. Warto przeczytać!

Poniżej piękna refleksja, bardzo realna i aktualna, której tłem jest biblijny tekst Mk 5: 21-43 (Jezus uzdrawia kobietę, która w tłumie dotyka Jego szat).

Jej  autorem jest katolicki kapłan i teolog hiszpański José Antonio Pagola.

Tekst został opublikowany na stronie internetowej Instytutu Unisinos Humanitas (IHU).

Warto  przeczytać!

(Tłum. z j. portugalskiego)

WCejnóg

Oto tekst

Nie wiemy, jak się nazywa. Jest kobietą bez znaczenia, zagubioną w pośrodku ludzi, którzy podążają za Jezusem. Nie odważy się zwrócić  do Jezusa  jak Jair,  przełożony synagogi, któremu udało się sprowadzić Go   do  swojego domu. Tej kobiecie nigdy coś takiego się nie uda.

Nikt nie ma nawet pojęcia, że ona jest  naznaczona tajną chorobą. Uczeni w Piśmie pouczali ją, by  się uważała za kobietę "nieczystą", dopóki cierpi na krwotoki. Wiele lat spędziła szukając uzdrowiciela, ale nikt nie mógł jej uleczyć. Gdzie może znaleźć zdrowie żeby móc żyć z godnością?

Wielu ludzi żyje wśród nas  mając podobne doświadczenia. Upokarzani przez tajne rany, o których  nikt nie wie, bez sił na zwierzenie się komuś  o swojej "chorobie",  szukają pomocy, pokoju i ukojenia, nie wiedząc, gdzie je znaleźć. Czują się winnymi, kiedy często są jedynie ofiarami.

Ludzie dobrzy, którzy czują się niegodnymi, aby zbliżyć się do przyjęcia Chrystusa w Komunii św.; chrześcijanie pobożni, którzy żyją w cierpieniu, w szalony sposób, ponieważ uczono ich widzieć jako brudne,   poniżające i grzeszne  wszystko co jest związane z seksem; wierzący, którzy pod koniec swojego życia, nie wiedzą, jak przerwać łańcuch spowiedzi i komunii przypuszczalnie świętokradzkich ...

Oni nigdy nie będą mogli zaznać spokoju?

Według opisu, chora kobieta  "usłyszała o Jezusie" i intuicyjnie czuje, że jest przed kimś, kto może uwolnić ją od "nieczystości" jej ciała i jej całego życia.  Jezus nie mówi ani o godności, ani o  poniżeniu. Jego przesłanie mówi o miłości. Jego osoba promieniuje uzdrowicielską mocą.

Kobieta szuka swojego własnego sposobu, aby spotkać Jezusa. Nie czuje się wystarczająco silną, aby spojrzeć Mu w oczy:  podejdzie  od tyłu. Wstydziłaby się mówić Mu o swojej chorobie: będzie działać po cichu. Nie można Go dotknąć fizycznie: dotknie tylko Jego płaszcza. To nie ma znaczenia.  Nie ważne. Aby poczuć się czystą, wystarczy ta wielka ufność w Jezusa.

To On sam mówi. Owa kobieta nie ma się czego przed nikim wstydzić. Co zrobiła nie jest złym czy niewłaściwym. Jest to gest wiary. Jezus ma swoje sposoby, aby leczyć  ukryte i tajemne rany, i powiedzieć każdemu, kto Go szuka: "Córko, synu, twoja wiara cię uzdrowiła. Idź w pokoju i w zdrowiu. "

Źródło: IHU - Notícias