Przybądź, Duchu Boga! – modlitwa człowieka świadomego.

Wzruszająca modlitwa, która powinna płynąć ku Bogu z serca każdego człowieka, który w dzisiejszych czasach z niepokojem patrzy na smutną przyszłość jaka czeka ludzkość zamieszkująca Ziemię, a którą rysuje sobie sam człowiek chcący  – w swojej nędznej pysze - zająć miejsce Boga...

Zachęcam do przeczytania, i nie tylko...

(Tekst tłumaczony z Języka portugalskiego.)

WCejnog

Przybądź  Duchu Stworzycielu , Boże.

                                   

W twoim świecie nie ma pokoju. Twoi  synowie i córki   niszczą się wzajemnie w sposób ślepy i okrutny. Nie umiemy już  rozwiązywać naszych konfliktów  bez uciekania się do użycia niszczącej siły  broni. Przyzwyczailiśmy  się żyć w świecie zakrwawionym przez  wojny. 

- Obudź w nas szacunek dla każdej osoby ludzkiej. Przemień nas w ludzi budujących  pokój.  Nie pozostawiaj nas potędze zła.

Przybądź  Duchu Wybawco,  Boże.

Wielu z twoich synów i córek żyją jako niewolnicy pieniędzy. Zagłuszeni przez system, który nie pozwala nam  podążać razem w kierunku  świata bardziej ludzkiego. Bogaci są coraz bardziej bogatsi, i biedni coraz  biedniejsi.

- Uwolnij w nas takie siły, byśmy potrafili  pracować w takim kierunku, aby ten świat stal się bardziej  sprawiedliwy. Uczyń nas bardziej odpowiedzialnymi  i solidarnymi. Nie pozostawiaj nas w rękach naszego egoizmu.

Przybądź Duchu  Odnowicielu, Boże.

Pokora jest połamana  i  w strzępach.  Tylko mała grupa twoich synów i córek żyje w ogromnym dobrobycie i  luksusie, co jest stale  rosnącym skandalem w kontraście  z nędzą innych. Tłumy umierają z głodu, ubóstwa i wycieńczenia.

Powiekszają się wsród nas nierówności i wykluczenie społeczne.

- Obudź  w nas współczucie  i pragnienie walki o sprawiedliwość. Naucz nas zawsze bronić tych najsłabszych. Nie pozostawiaj nas byśmy tak nadal żyli z chorym sercem.

Przybądź Duchu Pocieszycielu, Boże.

Wielu z twoich synów i córek żyje, nie wiedząc  co to jest  prawdziwa miłość, własny dom, przyjaźń. Inniżyją  zagubieni  i bez nadzieji. Nie znają życia godnego, a jedynie zaznając niepewności, lęku  lub  żyjąc w depresji.

- Odnów w nas czułość wobec tych co nieustannie cierpią. Naucz nas być blisko tych, którzy żyją w samotności i w izolacji. Wyzwól nas z  obojętności.

Przybądź Duchu  Dobroci, Boże.

Wielu z twoich synów i córek nie znają ani twojej miłości, ani twojego miłosierdzia. Odwracają się od Ciebie, gdyż boją się Ciebie. Nasza młodzież już  nie umie  rozmawiać z Tobą. Twoje imię wymazuje sią z ich świadomości.

- Obudź w nas wiarę i zaufanie Tobie. Uczyń nas nosicielami Twojej Dobrej Nowiny. Nie zostawiaj nas sierotami.

Przybądź Duchu Ożywicielu, Boże.

Twoi synowie i córki nie umieją dbać o życie. Nie potrafimy  czynić postępu  bez niszczenia,  nie umiemy rosnąć  bez przywłaszczania sobie.

Czynimy z twojego świata miejsce coraz bardziej niepewne i niebezpieczne. W wielu ludziach rośnie jedynie lęk i gaśnie nadzieja. Nie wiemy, dokąd  iść.

- Tchnij w nas twój stwórczy oddech.

Spraw byśmy mogli  podążać do zdrowszego życia.

Nie opuszczj nas. Zbaw nas!

(José Antonio Pagola)

Źródło:http://www.ihu.unisinos.br/noticias/520213-necessitados-de-salvacao