Wierzyć w niebo. – Dobra refleksja na Święto “Wszystkich Świętych”. Autor: José Antonio Pagola.

"Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem będą nasyceni." (Mt 5, 1-12)

Święto Wszystkich Świętych.

Poniżej,  krótka ale bardzo aktualna refleksja,  której tłem jest biblijny tekst   Mt 5, 1-12  (Kazanie na górze - osiem błogosławieństw).

Jej autorem jest hiszpański teolog José Antonio Pagola.

Tekst został opublikowany na internetowej stronie Instytutu Unisinos Humanitas (IHU).

Warto przeczytać!

WCejnog

(Tłumaczenie z języka portugalskiego)

Refleksja

Korzystając  z okazji, że właśnie obchodzimy chrześcijańskie święto "Wszystkich Świętych", chcę tutaj przedstawić jak rozumiem i jak staram się przeżywać pewne aspekty mojej wiary w życie wieczne. Kto zna i idzie śladem Jezusa Chrystusa, na pewno ​​mnie zrozumie.

Dla mnie, wierzyć  w  niebio oznacza nie móc  się pogodzić choćby z takim przypuszczeniem, że życie każdego i każdej z nas jest jedynie czymś znikomym i  nieznaczącym, zaistnialym w nawiasach pomiędzy dwoma ogromnymi pustkami. Opierając się na Jezusie, wyczuwam, przeczuwam, pragnę i wierzę, że Bóg prowadzi do Swojej prawdziwej pełni pragnienie życia, sprawiedliwości i pokoju, które tkwią w stworzeniu i w sercu ludzkości.

Dla mnie, wierzyć w niebo znaczy buntować się ze wszystkich sił przeciwko temu, żeby ta ogromna większość mężczyzn, kobiet i dzieci, którzy w tym życiu zaznali jedynie nędzy, głodu, poniżenia i cierpień,  została pogrzebana  na zawsze w zapomnieniu. Ufając Jezusowi, wierzę w takie życie, gdzie nie będzie już ubóstwa ani bólu, gdzie nikt nie będzie smutny, nikt nie będzie musiał płakać. A na koniec,  będę  mógł widzieć  tych, którzy przybywają łodziami, jak  docierają do swojej prawdziwej ojczyzny.

Wierzyć w niebo, oznacza dla mnie móc zbliżyć się z nadzieją do tylu ludzi bez zdrowia, ciężko chorych albo w końcowej fazie choroby, niepełnosprawnych fizycznie i umysłowo, osób zatopionych w depresji i smutku, zmęczonych  życiem i walką. Idąc za Jezusem, wierzę, że pewnego dnia oni wszyscy zaznają życia w pokoju i doskonałego zdrowia. Usłyszą słowa Ojca:  Wejdźcie na zawsze do radości waszego Pana.

Nie mogę przyjąć założenia, że Bóg na zawsze pozostanie "Bogiem ukrytym", którego spojrzenia nigdy nie będziemy mogli widzieć, ani doświadczyć Jego czułości i ojcowskiego uścisku. Nie umiem wyobrazić sobie, żebym nigdy nie spotkał się z Jezusem.  Nie potrafię wyobrazić sobie, żeby  tak wiele wysiłków, aby uczynić świat bardziej humanitarnym i szczęśliwym zatraciły się w pustce. Chcę, żeby któregoś dnia  ostatni stali się pierwszymi, a prostytutki nas wyprzedziły.

Chcę poznać prawdziwych świętych ze  wszystkich religii i ze wszystkich ateizmów; tych, którzy żyli kochając w anonimowości i nie oczekując niczego w zamian.

Pewnego dnia  będziemy mogli usłyszeć  te niesamowite słowa, które Apokalipsa wkłada w usta Boga: "Temu, kto jest spragniony, dam mu pić za darmo ze źródła życia." Darmowo! Bez zasług. W ten to sposób Bóg ugasi pragnienie życia, które w nas istnieje.

Źródło: IHU - Notícias