Dlaczego trwamy? – Wspaniała refleksja. Autor: José Antonio Pagola.

"Czy i wy chcecie odejść?" (J 6,67)

Teksty pisane przez José Antonio Pagola są bardzo ciekawe i bardzo aktualne, zwłaszcza dla współczesnych  katolików  (i wszystkich chrześcijan, nie tylko katolików).  Z tego to względu wkładam te wspaniałe refleksje również  do mojego blogu  Indagações – Zapytania.  Myślę, że warto jest je rozpowszechniać  i dzielić się nimi z innymi.

Poniżej, bardzo konkretna refleksja, której tłem jest biblijny  tekst  J 6, 60-69. Została  ona opublikowana na stronie internetowej Instytutu Unisinos Humanitas (IHU).

Warto przeczytać.

WCejnog

(Tłumaczenie z języka portugalskiego)

Refleksja

W ciągu ostatnich lat mnożą się  analizy  i badania na temat kryzysu w Kościołach chrześcijańskich we współczesnym  społeczeństwie. Oczywiście, czytanie tych sprawozdań pozwala na zapoznanie się z niektórymi  danymi, ale nie wskazuje nam jaka powinna być nasza reakcja.

Epizod opisany przez Jana ewangelistę może nam być pomocny w interpretacji  i pokazać w jaki sposób przeżyć taki kryzys, w większej głębi ewangelicznej.

Według  Jana ewangelisty, Jezus tak podsumowuje kryzys, który zaistniał w Jego grupie: “Słowa, które Ja do was wypowiedziałem, są i duchem i życiem. Wsród was są jednak tacy, którzy nie wierzą”. (J 6, 63-64)

I  to jest prawda.  Każdego, kto za Nim idzie, Jezus wypełnia nowym duchem; Jego słowa przekazują  życie; proponuje taki program, który  jest w stanie stworzyć ruch,  mogący wskazać światu drogę do godniejszego  i pełniejszego  życia.

Jednakże  to nie znaczy że wystarczy być w Jego grupie aby wiara była już zagwarantowana. Istnieją tacy, którzy opierają  się przyjęciu Jego ducha  i Jego życia.  Ich obecność w  pobliżu Jezusa jest fikcyjna; nie jest prawdziwa   również   ich wiara w Niego. Na tym właśnie polega prawdziwy kryzys w wewnątrz  chrześcijaństwa: wierzymy czy nie wierzymy w Jezusa?

Ewangelista mówi, że "wielu wycofało się i już Mu nie towarzyszyło”. (J 6, 66)   Kryzys ukazuje kim są prawdziwi naśladowcy Jezusa. Zasadniczy wybór zawsze jest taki:  kto wycofuje się, a kto z Nim pozostaje, utożsamiając się  z Jego Duchem i Jego życiem?  Kto jest za, a kto jest przeciw Jego projektowi?

Grupa zaczyna się zmniejszać. Jezus nie irytuje się, nie oskarza nikogo. Jedynie kieruje jedno pytanie do tych, którzy przy Nim pozostawali: "Czyż i wy chcecie odejść?"  (Jo 6, 67).  Jest to pytanie, które dzisiaj kierowane jest do nas, należących do Kosciola:  Czego chcemy? Dlaczego pozostajemy? Trwamy, żeby iść za Jezusem, przyjmując Jego ducha i żyjąc Jego stylem? Trwamy, żeby uczestniczyć w budowie Jego projektu?

Odpowiedź  dana przez Piotra jest wzorowa: "Panie, do kogo pójdziemy. Ty masz słowa życia wiecznego " (J 6, 68).   Ci, którzy pozostają, powinni czynić to  dla Jezusa. Jedynie  dla Jezusa. Dla nikogo ani niczego więcej. Zobowiązują się jedynie wobec  Niego. Jedynym powodem do pozostania w grupie jest On. Nikt inny.

Wbrew naszym  bolesnym odczuciom, obecny kryzys będzie pozytywny, jeśli my, pozostający w Kościele,  wielu lub niewielu,  przemienimy  się w uczniów Jezusa, to znaczy,  staniemy się kobietami  i mężczyznami, którzy żyją Jego słowem dającym życie.

Źródło: IHU - Notícias.